بی حرف به سمت الاچیق همیشگی رفت و نشست لبخند روی لبم کش اومد و کنارش نشستم
خیره نگاهش میکردم و اونم نگاه از من میدزدید و هیچ نگاهم نمیکرد
بالاخره عصبی سکوت بینمونو شکست و گفت
_اوردیم اینجا بشینی نگام کنی دایی؟؟
از قصد دایی میگفت تا منو کفری کنه میگفت تا عذابم بده میگفت تا بهم بفهمونه فهمیدم چرا نمیخواستی بهت دایی بگم...
کسی اون اطراف نبود این ساعت ظهر پس فاصله ای بینمون نذاشتم و دستم دور شونه اش انداختن و به خودم نزدیکش کردم
_نکن دایی داری اذیتم میکنی..
سرش و به سینه ام فشردم و موهاش و عطر تنش و بی درد بی ناراحتی به ریه هام فرستادم
لعنتی هیچ عطری عطر موهاش نمیشد. تقلا نکن گربه ی چموش من بذاز رفع کنم دلتنگی های این همه سالو...
_ولم کن اینکارا چیه؟ داری عصبیم میکنی.
صورتش و با دستم قاب گرفتم و توی تیله های بزرگ رنگیش خیره شدم.
دلتنگتم بد نشو با هواخواهت عروسک..
_من عروسکتو نیستم دایی من خواهر زاده اتم که ازدواجم کرده و الان هیچ نیازی به حضور تو توی زندگیش نداره
داشت اتیشم میزد؟ داشت کبریت میزد به انبار باروت؟ میخواست چه کنه با من؟
دویدن خون توی چشمام و حس کردم لب گزیدم تا نگم تو خواهر زاده ام نیستی... هنوز نمیدونستم تصمیمم چیه نمیدونستم باید به فریده کمک کنم یا به خودم و دل بیچاره ام . اما خوب میدونستم دیگه پنهان نمیکنم این اتش فشان احساسمو که دیگه داشت فوران میکرد.
باید از همین الان شروع میکردم...
انگشتم روی موهای پریشون روی پیشونیش گذاشتم و گفتم
اینا.... بعد روی چشمش اینا... بعد لبهاش اینا... بعد دستاش... اینا... و همه ی وجود تو ماله منه... اینو برای خودت چندین بار تکرار کن تا بشه اویزه ی گوشت عروسک... تو ماله منی و نه اون امیر نه حتی خود خدا دیگه نمیتونه تورو از من بگیره...
از این همه صریح حرف زدنم شوکه شده بود چشماش زوم بود روی من و حتی پلک نمیزد
باورش نمیشد علی اینطور بی پرده از مالکیتش نسبت به خودش حرف بزنه...
به خودش که اومد با همون دستایی که هزار بار روشون بوسه زده بودم توی صورتم کوبید و مثل برق از جا پرید و ازم فاصله گرفت..
_نزدیکم نشو... ازم دور شو.
#به_قلم_سارا #sara
چنل پرسش و پاسخ... بی احترامی حرفای الکی غیر رمان ممنوعه و جواب داده نمیشه
