تاثیرات اصلی آن بر شرط‌بندی‌های ورزشی بخش دوم در روند س | BetNews
تاثیرات اصلی آن بر شرط‌بندی‌های ورزشی
بخش دوم
در روند سرمایه‌گذاری هم، از یک فرآیند مشابه استفاده می‌کنیم. هنگام ارزیابی شانس موفقیت برای سرمایه‌گذاری‌مان، احتمالاً از اطلاعاتی استفاده می‌کنیم که برای ما به آسان‌ترین روش یادآوری می‌شوند، تا آنها را در تجزیه و تحلیل احتمال سود خود به کار ببریم. به عنوان مثال، اگر اخباری را ببینیم که نشان می‌دهد جنگ در جایی از جهان قریب الوقوع است، ممکن است فکر کنیم که قیمت طلا افزایش خواهد یافت. با این حال، پیش‌بینی قیمت طلا یک محاسبه بسیار پیچیده‌تر است و لزوماً تحت تأثیر این اخبار اخیر قرار نخواهد گرفت.
نوع دوم از انواع راه‌حل‌های دم دست، احتمال در دسترس بودن ریسک است. در مقدمه این مطلب، در مورد این صحبت کردیم که چگونه تصادفات هواپیما معمولاً در رسانه‌ها بیشتر از تصادفات اتومبیل ظاهر می‌شوند. این به این دلیل است که آنها بسیار بیشتر گزارش شده‌اند، و بنابراین به خاطر آوردن آنها برای ما آسان‌تر است. به این ترتیب، ما اغلب پرواز را خطرناک‌تر از رانندگی می‌دانیم، در حالی که برعکس آن صادق است. چه زمانی بیشتر به سراغ راه‌حل‌های دم دست می‌رویم؟
ما از راه‌حل دم دست، در موقعیت‌هایی استفاده می‌کنیم که نیاز داریم به سرعت تصمیمی بگیریم. به طور مشابه، ما اغلب راه‌حل دم دست را در موقعیت‌هایی استفاده می‌کنیم که منابع زیادی برای استفاده از آن در تصمیم‌گیری در اختیار نداریم. شاید کسی در یک مهمانی بپرسد که بزرگترین شهر جهان بین پکن، توکیو، دهلی و چونگ کینگ کدام است؟ اکثر مردم یکی از سه شهر اول را انتخاب می‌کنند. زیرا آنها پایتخت‌های شناخته شده چین، ژاپن و هند هستند و در ذهن ما از قبل ثبت شده‌اند. با این حال، پاسخ صحیح چونگ کینگ است که جمعیتی بیش از ۳۰ میلیون نفر دارد! در این شرایط که منابع کافی برای بررسی اطلاعات صحیح نداریم، احتمالاً در تعیین پاسخ خود به یک راه‌حل دم دست تکیه می‌کنیم. ما پاسخی را که سریع‌تر به ذهن می‌رسد را انتخاب می‌کنیم. اثبات راه‌حل دم دست
اگر بقیه مجموعه‌های روانشناسی شرطبندی ما را خوانده باشید، با نام‌های آموس تورسکی و دانیل کانمن، دو مرد بزرگ حوزه سوگیری‌های شناختی، آشنا هستید. آنها مسئول کشف راه‌حل دم دست هستند و بسیاری از روانشناسان راه آنها را دنبال کرده‌اند و به دنبال اثبات بسیاری از مظاهر مختلف آن هستند. در آزمایش کلاسیکی که اکتشافی در دسترس بودن را تأیید کرد، تورسکی و کانمن از افراد مورد مطالعه خود خواستند تا احتمال وجود یک کلمه تصادفی که با حرف «k» شروع می‌شود را در یک متن انگلیسی، یا کلماتی که «k» را به عنوان حرف سوم دارند، پیش‌بینی کنند. افراد مورد مطالعه در این آزمایش تعداد کلماتی را که با حرف “K” شروع می‌شوند را تقریبا بیش از حد تخمین زدند، و تعداد کلماتی را که در انگلیسی “K” به عنوان حرف سوم خود داشتند، دست‌کم گرفتند. مقصر پشت این موضوع، استفاده ناخودآگاه ذهن از راه‌حل دم دست بود. یادآوری کلماتی که با «k» شروع می‌شوند (Knife, Kale, Knock) برای مغز بسیار آسان‌تر از به هم ریختن آن برای یافتن کلماتی است که حرف سوم آنها k است. با این حال، کلماتب که حرف سوم آنها k باشد، چیزی حدود سه برابر بیشتر از کلماتی هستند که با k شروع می‌شوند. رفتن ذهن به دنبال راه‌حل دم دست باعث شد افراد در این آزمایش احتمال را با سهولت یادآوری اشتباه بگیرند. نمونه‌هایی از استفاده ذهن از راه‌حل‌های دم دست در زندگی واقعی
راه‌حل دم دست باعث می‌شود که احتمال را در موقعیت‌های عملی و روزمره به اشتباه ارزیابی کنیم و گاها واقعیت را نادیده بگیریم. نمونه‌های بی‌پایانی از راه‌حل دم دست در زندگی روزمره انسان وجود دارد، اما در اینجا به چند مورد محدود آن اشاره می‌کنیم:
دو زوج متاهل در میان اطرافیان شما با فاصله زمانی کوتاهی درخواست طلاق می‌دهند. به این ترتیب، شما نرخ طلاق را بسیار بالاتر از آنچه که هست خواهید دید. از آنجا که این رویدادها به طور چشمگیری ترکیب حلقه اجتماعی و اطرافیان ما را تغییر می‌دهند (و از نظر احساسی هم بسیار تأثیرگذار هستند)، تأثیر راه‌حل دم دست بسیار تقویت خواهد شد. ما شاهد تصاویر رسانه‌ای بسیار زیادی از تروریسم هستیم. این مسئله باعث می‌شود تا در بررسی احتمال اینکه قربانی چنین وقایعی شویم نیز به‌طور چشمگیری زیاده‌روی کنیم.
