اثرگذاری راه‌حل دم دست بر شرط‌بندی‌های ورزشی بخش اول حت | BetNews
اثرگذاری راه‌حل دم دست بر شرط‌بندی‌های ورزشی
بخش اول
حتما برای بسیاری از ما پیش آمده که کسی ما را در فرودگاه پیاده کند و فریاد بزند: “امیدوارم پرواز ایمن و خوبی داشته باشی!” اما در حقیقت، ما باید برای آنها رانندگی ایمن آرزو کنیم، زیرا احتمال وقوع اشتباه در یک خودرو و رانندگی بسیار بیشتر از هواپیماها است. وقتی کسی برای شما “پرواز ایمن” آرزو می‌کند و به بزرگراه بازمی گردد، یک نمونه کلاسیک از “راه‌حل دم دست” در محل کار است. وقتی نوبت به ارزیابی پیامدها و ریسک‌ها می‌رسد، اغلب اجازه می‌دهیم وقایعی که آنها را به راحتی به خاطر می‌سپاریم و با آن بیشتر سر و کار داریم، وسعت درک ما از احتمالات و وقایع را تعیین کند.
در این مقاله، به شما خواهیم گفت که این راه‌حل دم دست دقیقاً چیست. همچنین مثال‌هایی از نحوه عملکرد آن در داخل و خارج از حوزه‌های ورزشی را ارائه می‌کنیم. به علاوه توصیه‌های عملی در مورد نحوه مبارزه با آن را برای شما شرح خواهیم داد. “راه‌حل دم دست” دقیقاً چه معنایی دارد؟
راه‌حل دم دست فقط کلمه دیگری برای “قاعده سرانگشتی و قوانین نانوشته” است. هنگامی که به یک مسئله نزدیک می‌شویم، اغلب یک تحلیل اکتشافی را جایگزین تحلیل پیچیده‌تر یک مسئله می کنیم. این یک رویکرد کامل و دقیق برای حل یک مشکل نیست، اما عملی، آسان و راحت است. راه‌حل دم دست در واقع تمایل طبیعی ما به اختصاص درجه قابل توجهی از اهمیت، به رویدادهایی است که یادآوری آنها بسیار آسان است یا تأثیر زیادی بر ما گذاشته است. ما از این رویدادهای در دسترس برای یادآوری به‌عنوان ابزار دقیق‌تری برای ارزیابی ریسک‌ها و پیامدها، نسبت به آنچه واقعاً هستند، استفاده می‌کنیم.
ما به رویدادهایی که در ذهن ما مانده اهمیت زیادی می‌دهیم، زیرا طبیعی و آسان و در دسترس هستند؛ نه لزوماً به این دلیل که بهترین راه برای ارزیابی دقیق یک پیامد یا یک مشکل است. این مسئله قطعا می‌تواند ما را به درک نادرست احتمال وقوع رویدادها یا نتایج آنها سوق دهد. ما اغلب به سمت این باور گرایش داریم که اگر بتوانیم چیزی را به خاطر بسپاریم، باید بسیار مرتبط با مسائل نزدیک به آن باشد، یا حداقل در ارزیابی یک مشکل مهم‌تر از رویدادهایی که فراموش کرده‌ایم عمل خواهد کرد. تفاوت بین در دسترس بودن نتیجه و در دسترس بودن ریسک
رایج‌ترین نوع راه‌حل دم دست، سوگیری به سمت در دسترس بودن نتیجه است. این زمانی اتفاق می‌افتد که از راه‌حل دم دست موجود برای قضاوت در مورد نتیجه یک رویداد خاص و مرتبط استفاده می‌کنیم. فرض کنید در حال تماشای یک مسابقه ورزشی هستیم. ما از بازی‌های اخیری که تماشا کرده‌ایم و آنها را به یاد داریم، استفاده می‌کنیم تا تعیین کنیم که برنده این بازی چه تیم یا فردی خواهد بود. اگر سه بازی آخر NFL که تماشا کردیم به تبدیل دو امتیازی منجر شده باشد، ممکن است فکر کنیم که تبدیل دو امتیازی احتمالاً در بازی بعدی که تماشا می‌کنیم هم بسیار تعیین‌کننده خواهد بود. با این حال، از نظر آماری، تبدیل دو امتیازی برای تعیین برنده یک بازی در واقع بسیار بعید است.
